Hüzün yeli değdi, garip gönüle
Deprem zedelere, yanar yüreğim
Kalbimde ki sızı, gelmez ki dile
Gözlerimde yaşlar, kanar yüreğim
Yürek tir bu, nasıl, dayansın hale
Yaradan ım, Lutfet, bu derde çare
Ölüm sessizliği, çökmüş evlere
Sabırda, çareyi, arar yüreğim
Enkaz da yaralı, ölene yandım
Elazığ, İstanbul, geçmişi andım
İzmir acısını, gönlüme gömdüm
Du a ile derdi, sarar yüreğim
Yerlerin, Göklerin, Sahibi, Allah
Enkazlarda, ölü, artmaz inşallah
Güzel İzmir i me, ne oldu eyvah
Yine, hal den hale, girer yüreğim
Binalar yıkılmış, ocaklar sönmüş
Bir çoğu yaralı, kimi de, ölmüş
Enlazdan sokaklar, virana dönmüş
Sabır da, ayağın, direr yüreğim
Yaralıya, şifa, ölene, rahmet
Bağrında yaralar, sarılır elbet
Bünyamin, İzmirli, Hakk a emanet
Kalanlara sabır,diler yüreğim
Bünyamin DOĞAN Şair
